Yvonne (49): “Ik kon alleen maar machteloos toekijken”
Yvonne verloor haar vader en broer aan kanker. “Ik kon alleen maar machteloos toekijken, terwijl zij zo strijdbaar waren.” Yvonne zet haar onmacht om in kracht en gaat tijdens de Marathon Utrecht powered by Utrecht Science Park ruim tien kilometer lopen om geld in te zamelen voor kankeronderzoek.
“Mijn broer Martin overleed op 21 november 2019 aan de gevolgen van maagkanker. De dag na zijn uitvaart zat ik lusteloos op de bank en scrolde wat door Facebook. Mijn oog viel op een advertentie van KWF Kankerbestrijding over Ren tegen kanker. Ik klikte door en zag dat de minimum afstand om mee te doen aan bij de Marathon Utrecht een kwart marathon is. Dat kan ik niet, ruim tien kilometer hardlopen, dus ik klikte weg. Toch bleef het ergens achter in mijn hoofd hangen. Hoezo, dat kan ik niet?, zei een stemmetje.
Vierenhalf jaar geleden overleed mijn vader, ook hij had kanker. Beide keren heb ik machteloos moeten toekijken, terwijl zij zo strijdbaar waren. Je kunt niets doen, terwijl zij allerlei zware behandelingen ondergaan. Zij zullen ook wel eens gedacht hebben dat ze iets niet kunnen en dat deze weg te zwaar is. Die tien kilometer, dat is een kwestie van flink trainen en dan kan ik dat ook best. Na een paar dagen twijfelen weet ik het 'dat kan ik niet' stemmetje het zwijgen op te leggen en ga ik ervoor. Ik schrijf me in en deel mijn inschrijving op Facebook.
Binnen een week zit ik al op mijn streefbedrag van € 500,-. Wat een support krijg ik van al die lieve mensen om mij heen, de donaties stromen binnen! Zelfs van mensen die ik niet goed ken. Dat geeft een geweldig gevoel, al die support. Omdat ik nog nooit tien kilometer gelopen heb vind ik het spannend. Ik heb altijd gezegd dat ik het niet kan maar het zal me lukken! Uitlopen binnen de limiet, dat is mijn doel.”
Van vijf naar tien kilometer
“Twee jaar geleden begon ik met een start to run cursus en ging ik bij een loopgroep. Daar leerde ik vijf kilometer lopen. Dat vond ik ook voldoende. Inmiddels train ik drie keer in de week om op te bouwen naar die tien kilometer. In mijn eentje lopen vind ik het lastigste. In Utrecht moet ik het ook alleen doen, dus ik vind het wel belangrijk om ook alleen te trainen.
In het begin vond ik het wel lastig om mensen om een donatie te vragen voor mijn prestatie. Tien kilometer lopen, dat doen toch veel meer mensen? Maar ik merk dat KWF iedereen aanspreekt en de donaties stromen sneller binnen dan ik had verwacht! Iedereen kent wel iemand die geconfronteerd wordt met de vreselijke ziekte. Met elkaar kunnen we daar hopelijk wat aan doen door geld in te zamelen.”
