Willem en Bibiane wandelen voor Andre en Maike

Bibiane: “In korte tijd zijn de twee belangrijkste volwassenen uit ons leven weggevallen. Maike en André waren zo lief en sociaal. Ze maakten het leven voor heel veel mensen mooier. We hebben geluk dat zij onze partners waren!

Bijna een jaar geleden verloor Bibiane haar zusje Maike aan uitgezaaide borstkanker. En begin dit jaar overleed haar man André, hij had alvleesklierkanker. Ze vindt veel steun bij haar zwager Willem, partner van Maike.  

Willem: “We hebben aan een half woord genoeg om te snappen wat er aan de hand is. Over het algemeen gaat het vrij goed maar soms uit het niets pats boem, dan heb ik weer een klap in mijn gezicht. Normaal zal het nooit meer worden. Maar enigszins normaal, dat zal wel weer een keer komen. We moeten door, dat zei Maike ook.” 

Het verdriet zit in alles 

Bibiane: “Ik ben mezelf kwijt. Het voelt alsof ik opnieuw moet leren lopen. Maar het is niet alleen ellende. Ik kan ook door het bos lopen en genieten. Maar tegelijk is er ook het verdriet. Dat zit in alles, je bent continu bewust dat je iets mist.”  

Willem: “En er zijn ook vier kinderen bij betrokken. Die van Maike en mij zijn nu 10 en 15. Maike zal bv. nooit bij hun eindexamens zijn of bij hun bruiloft en ze zal nooit oma worden. Dat vind ik lastig, niet zo zeer voor mijzelf, juist voor de kinderen.”  

Wandelen met hun dierbaren in gedachten 

Half juni lopen Willem en Bibiane de Wandel4daagse Alkmaar. Willem liep deze al in 2022 samen met Maike. “Onder het mom van herstel, omdat ze in 2020 borstkanker kreeg. Het was een mooie uitdaging. En we deden het goed. We hebben toen ook een mooi bedrag opgehaald voor KWF.” Bibiane: “Vier weken na het overlijden van André kwam het ter sprake. Misschien werkt dat wandelen wel therapeutisch. Vier dagen wandelen met elkaar en met onze gedachten. En dan gaan we ook veel geld ophalen voor KWF.  

Op onze wandelschoenen staan ook hun namen. Maike op de linker, want zij was links. En André op de rechter. Zo lopen ze letterlijk en figuurlijk met ons mee.”  

Elkaar begrijpen 

Eind maart 2023 bleek de kanker terug bij Maike. Willem: “Het was niet goed. We wisten dat ze niet meer beter zou worden maar hoopte dat ons nog wel een aantal jaren gegund waren. Tweede paasdag stortte ze in van de pijn, twee weken ziekenhuis volgde plus bestralingen. Eigenlijk heeft ze daarna alleen nog maar op de bank kunnen liggen. Ze had ook veel pijn. Haar actieradius was klein. Ze kon bijna niks meer. Maar ook dan probeer je mooie momenten te maken. Ik had haar zo gegund dat ze pijnvrij bij bijvoorbeeld het sporten van de kinderen kon kijken. Uiteindelijk is ze aan het einde van de zomervakantie overleden.” 

Eind juni werd duidelijk dat André ook ziek was, een tumor in zijn darmen. Een week na zijn geslaagde operatie hoorde Maike dat zij nog maar een paar weken te leven had. Later bleek dat André alvleesklierkanker had. Een bizarre tijd volgde. Bibiane: “Ik ging van huis naar André in het ziekenhuis, dan naar mijn zusje, dan weer naar André. ‘s Avonds lag ik ervan af. Maike had angst voor de dood. Ik zie haar nog naast André zitten, hand in hand. Zoals Willem en ik elkaar nu begrijpen, zo begrepen zij elkaar ook.” 

Bibiane: “Ik weet nu dat het zo anders is als je partner ziek is. Toen alleen Maike nog ziek was, kon ik na een bezoekje naar huis. Het is zo anders als het je partner is die ziek is. Daar kan je niet van weglopen. Het verdriet is ook anders. Het overlijden van mijn zus was heel verdrietig. Maar de dood van je partner is meeromvattend. Omdat het ook je gezinsleven beïnvloedt. Het is ontwrichtend. En dan is het fijn dat Willem dat als geen ander begrijpt.”